üçleme

-ilk-
ay bile savruldu rüzgarla
bu tedirginlik nasıl bir halatla düğümlüyse bana


-ilk-
merhaba.
yokluğunun bilincindeydim.
ne yalan söyliyim
seni hiç özlememişim.

-ilk-
yanılgı düştüğüm koca bir çukur,
ben o çok iyi bellediğim benim.

-nakarat-
tolstoya inanmıyorum ben arkadaş;
herbirimiz her şeyin ve en tabii kendimizin
sonsuz tekerrürleriyiz.