yanan, bozulan, kisadevre yapan harddisclerimin, anilarimin, kaldigim yerlerin sonunda, tekrar bi iki kare biriktirebildim. blogumun gorsellerini artirmaya karar verdim. bu sefer, gozumu egitmeye, buyutmeye niyetliyim. hatta oyle ki isin icine hareket bile sokabilirim. sekiz milimetrelik bir alana sigacak kadar atilan bir kac adim... gelebilir, denemedeyim. simdilik olu dogayla basladim.
4 comments:
gözünün gördükleri kadar, sözünü de eksik etme ama buralardan. özleniyor onlar da.
aslında bir mektup almak isterdim senden. ve ona cevap yazmak.
buna ne dersin otto?
sevgili miss piggy,
bu guzel yorumun icin cok tesekkur ederim. benim icin cok anlamli oldugunu bil isterim.
blogunu kapatali beri senden ancak postlarima yaptigin yorumlarla haber alabiliyorum. Mektuplasmak isine evet derim.
Su maile posta adresini gonderirsen, bu ise bir kart atmakla baslayabilirim:
ottodiepilotto@gmail.com
blogumu kapatalı beri senin yorumlarının eksikliğini hissetmekteyim galiba otto. bu sebeple, nadiren de olsa bloguna yeni bir şey koyduğunda sevinmekteydim. mektuplarla telafi edelim istedim...
postayı heyecanla beklerken el yazının nasıl olduğunu kafamda canlandırmaya çalışacağım sanırım.
Ben de ilk kartimi aldiktan sonra ve arka siralara saklanan bir ilkokul cocugununkini andiran el yazimi gordugunde, yuzunun alacagi ifadeyi hayalimden kovmaya calisacagim :)
Post a Comment