yalnız kalmaktan ürktüğü zamanlar, yalanlarına sarılırdı,
herkes bilir: yalan günahtır ve "günah" yumuşak yünlü, sıcacık bir kelimedir
saklanmak için sımsıkı kuşanınca, içinde kıvrıldığı post daha güvenli gelirdi dışarıdan
kendi imzasını taklit etmekten aciz elleri birbirine değdiği zamansa tereddüt sarardı bedenini,
dokunan mı yoksa dokunulan mı oldu diye.
aynaya bakan mıydı yoksa bakılan mı?
bu sorular bir yana, emin olduğu bir şey vardı:
"herkes kahraman olmak ister."
yoksa kim neden katlansın ki bunca gerçeğe?
demekten vazgeçtim çünkü şu geldi aklıma
I hurt myself today
to see if I still feel
4 comments:
my sweetest friend everyone I know
goes away in the end
and you could have it all my empire of dirt
sabah sabah aldııım 3. negativite dielim, hayırlısı
oTTo mY MottO
1- az büyük yaz insan yicek bunnarı
2- üstüne çizik atarsan okuyamayız ki
"İnsan kahraman olmak ister, yoksa kim neden katlansın bunca gerçeğe"
Farklı, tam olarak katılmamakla birlikte oldukça etkileyici...
gördün mü uykusuZ, okuyan okuyor.
tam şarkıda bahsettiği havalardaydım o sırada, "bul beni, aramana gerek yok bıraktığın yerdeyim"
;)
madem cizmissin okumam o zaman. ama asagisini okudum.
johnny cahs amcama eminem cevap versin o zaman:
"sometimes i even cut myself to see how much it bleeds, it's like adrenaline, the pain is such a sudden rush for me"
bak takip ediliyorsun hem :)
Post a Comment