Monday, August 30

körebe

bir seferinde tüm fotoğraflarımı yığdım önüne.
beni gör diye.

18 comments:

koyusiyah said...

görmek zahmetli değil aslında

otto said...

peki ya görünmek?

koyusiyah said...

belki zor olan o..hatta en zor olan!

otto said...

evet, çok zor.

koyusiyah said...

zor olmasa güzel olur mu?

otto said...

bilmiyorum.

otto said...

yersiz değil. yeri burası, yorum sayfası.

otto said...

özenin için teşekkür ederim.

Hacivat said...

Ben daha iyisini yaptım hiç fotoğrafım yoktu yakmıştı annem bir seferinde kendimi yığdım önüne, önündeyim...

miss piggy said...

bunu okuyunca aklıma facebookta albüm açma hobisi olan insanlar geldi. sen hangi duruma atıfta bulundun bilemem tabi... ama bence onların dürtüsünü fazla güzel anlatmış yazdığın:)

otto said...

@havicat: bir yığın insan, kim seçecek aradan seni?

otto said...

@miss piggiy: facebook albümlerini düşünmemiştim. evet aslında düşündüğümün bir versyonu bu da. ama tam görünmek için değil de biraz daha göstermelik sanki o albümler:p

UykusuZ said...

neden ben hiç fotojenik dilim?

Hacivat said...

Ne fark eder seçilmek için beklemekse senin ki bir kağıda hapsolunmuşlukla benden beter bir bekleme...

otto said...

@uykusuz: boşver saten herkes fotoğrafta kendine bakar. bunun sadece sen farkındasın yani ;)

UykusuZ said...

daha derin bi anlam yüklemiştim :)

otto said...

ah atlamışım. kusura bakma.
sıcaktan olacak.

D!mple Rock said...

bedenini tanımayan bir alıcıdan resimleri tanımasını bekledin? ov.