yaz geldi mi?

bazi ayriliklarin donusu olmaz, giden gider, borclariyla yasar kalanlar*

umdugun incelikleri, huzuruna deger vermeleri,

 hep baskasina sakladim.

sana gonlum fakir kaldi,

sonra ucuzuna zenginlik tasladim.

sana gore katil, ona kalsa kahramanim.

ama gene sonunda,

bir gece metrosunda,

bir cift yorgun goze takilirim.

artik ne katil, ne de kahramanim.

oyle zararsiz bir yabanciyim.

kapilar kapanir,

yabanci gider,

kahraman hic olmamistir,

geriye katilim ve ben kalirim.

*hayat daha kolay olurmus, daha sik okusam Mungan.

Aa

sekizyuzyillik bir kilisede
kilisenin devasa orgundan ufleyen artdeco melodilerle
metropolisi ilk defa gordum hayatimda

ironi su ki,
orgun tepesinde beni izleyen melek figurleri,
perdede babil kulesi
ve orgun rolantide ic cekisleri...

eller ve baslar,
ve sonra arada kalanlar.
ama dusunuyor insan,
hangi hukumdarin kalbi var?